تبیین تأثیر ریسک‌های ادراک‌شده گردشگر بر تمایل به بازدید مجدد از مقصد گردشگری با نقش میانجیگری تصویر ذهنی مقصد گردشگری

تصویر ذهنی گردشگر از مقصد گردشگری نقش بسزایی در تصمیم‌ انتخاب مقصد ایفا می‌کند. از سویدیگر ریسک‌های ادراک‌شده گردشگر عامل مهمی است که تصویر ذهنی وی را از خدمات گردشگری تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا مقاله حاضر درصدد ارائه مدلی جهت تبیین تأثیر ریسک‌های ادراک‌شده گردشگر بر تمایل به بازدید مجدد از مقصد گردشگری با نقش میانجیگری تصویر ذهنی مقصد گردشگری بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از گردشگران خارجی بود که در آبان ماه 1394 به شهر اصفهان سفر کرده‌اند. از این جامعه، نمونه‌ای به حجم 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده‌های پژوهش، پرسشنامه‌ای حاوی 38 سؤال طراحی شده و سپس به‌منظور بررسی داده‌های پژوهش و آزمون فرضیه‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. بر اساس یافته‌های پژوهش، ریسک ادراک‌شده گردشگر در چهار گروه ریسک‌های سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و فرهنگی-اجتماعی طبقه‌بندی شد. همچنین تصویر ذهنی مقصد گردشگری را می‌توان به سه بعد عاطفی، شناختی و رفتاری تقسیم کرد. همچنین یافته‌های پژوهش نشان داد ریسک‌های ادراک‌شده سیاسی، بهداشتی، اقتصادی و فرهنگی-اجتماعی تأثیر معنی‌داری بر تمایل به بازدید مجدد از مقصد گردشگری با نقش میانجیگری تصویر ذهنی عاطفی، شناختی و رفتاری از مقصد گردشگری دارد.